Depo-medrol Ser Inj 3 X 40mg/1ml

• Als adjuvans van de onderhoudstherapie (analgetica, kinesitherapie, fysiotherapie, ...) en voor kortstondig gebruik (om de patiënt over een acute episode of exacerbatie heen te helpen) bij
  • Arthritis psoriatic
  • Spondylitis ankylopoietic
  • Post-traumatische artros
  • Synovitis bij artros
  • Reumatoïde artritis, met inbegrip van de juveniele vorm (in sommige gevallen kan een laag gedoseerde onderhoudstherapie noodzakelijk zijn
  • Acute en subacute bursiti
  • Epicondyliti
  • Acute aspecifieke tenosynoviti
  • Acute artritis bij jich
  • Tijdens een exacerbatie of als onderhoudstherapie in bepaalde gevallen van:
  • Systemische lupus erythematosu
  • Systemische dermatomyositis (polymyositis
  • Acute reumatische carditi
  • Pemphigu
  • Ernstig erythema multiforme (syndroom van Stevens-Johnson
  • Dermatitis exfoliativ
  • Mycosis fungoide
  • Dermatitis herpetiformis bullosa (de sulfonen zijn de eerstekeuzebehandeling en systemische toediening van glucocorticoïden is een adjuvans
  • Onderdrukking van ernstige of invaliderende allergische toestanden, die niet reageren op adequate conventionele therapieën bij
  • Chronische astmatische respiratoire aandoeninge
  • Contactdermatiti
  • Atopische dermatiti
  • Serumziekt
  • Seizoengebonden of chronische allergische riniti
  • Medicamenteuze allergi
  • Urticaria na transfusi
  • Quincke-oedeem (adrenaline is het eerstekeuzepreparaat
  • Ernstige acute en chronische oogaandoeningen van allergische en inflammatoire aard, zoals:
  • Herpes zoster ophthalmicu
  • Iritis, iridocycliti
  • Chorioretiniti
  • Diffuse uveïtis posterio
  • Neuritis optic
  • Om de patiënt over een kritieke ziekteperiode heen te helpen bij
  • Colitis ulcerosa (systemische therapie
  • Ziekte van Crohn (systemische therapie
  • Voor inductie van diurese of remissie van proteïnurie bij nefrotisch syndroom zonder uremie van het idiopathisch type of veroorzaakt door lupus erythematosu
  • Symptomatische pulmonale sarcoïdosi
  • Berylliosi
  • Fulminerende of gedissemineerde longtuberculose bij gelijktijdige toediening van adequate tuberculostatic
  • Syndroom van Loeffler, indien de klassieke behandeling geen effect heeft gesorteer
  • Aspiratiepneumoni
  • Hematologische stoornisse
  • Verworven (auto-immune) anaemia haemolytic
  • Secundaire trombocytopenie bij volwassene
  • Erytroblastopenie (aplastische anemie
  • Congenitale (erytroïde) anaemia hypoplastic
  • Oncologische aandoeninge
  • Voor palliatieve behandeling van:

Welke stoffen zitten er in Depo-Medrol?

 De werkzame stof in dit medicijn is methylprednisolonacetaat.

 Depo-Medrol 40 mg/1 ml bevat 40 mg methylprednisolonacetaat in 1 ml suspensie voor injectie (40 mg/ml).

 Depo-Medrol 80 mg/2 ml bevat 80 mg methylprednisolonacetaat in 2 ml suspensie voor injectie (40 mg/ml).

 Depo-Medrol 200 mg/5 ml bevat 200 mg methylprednisolonacetaat in 5 ml suspensie voor injectie (40 mg/ml).

 De andere stoffen in dit medicijn zijn:

Macrogol 3350; myristylgammapicolinechloride; natriumchloride; water voor injecties (zie rubriek 2 "Depo-Medrol bevat natrium").

 medicijnen tegen hypertensie (abnormaal verhoogde bloeddruk): gelijktijdige toediening van Depo-Medrol kan leiden tot een gedeeltelijk verlies van de hypertensiecontrole.  medicijnen tegen epilepsie (carbamazepine, fenobarbital, fenytoïne): ze kunnen de werkzaamheid van Depo-Medrol verminderen.  anti-infectieuze medicijnen: de antibiotica van de familie van macroliden (zoals erythromycine, clarithromycine, troleandomycine) en medicijnen tegen schimmels (antifungiciden van de familie van ketoconazol, itraconazol) kunnen het risico op overdosering van Depo-Medrol vergroten. Antibiotica zoals rifampicine daarentegen kunnen de werkzaamheid verminderen. Antibiotica van de familie van de chinolonen verhogen het risico op peesontsteking.  ciclosporine (medicijn dat het afweermechanisme onderdrukt, gebruikt na een transplantatie): het risico op stuipen is verhoogd bij gelijktijdig gebruik van Depo-Medrol. De bijwerkingen van de twee medicijnen kunnen worden versterkt bij gelijktijdig gebruik.  medicijnen tegen myasthenia gravis (ernstige spierzwakte): gelijktijdige toediening van Depo- Medrol en cholinesteraseremmers (zoals neostigmine en pyridostigmine) kan een aanval van myasthenie uitlokken.  medicijnen voor het hart van de groep van hartglycosiden (bijvoorbeeld digoxine): hun toxiciteit kan toenemen in geval van gelijktijdige toediening met Depo-Medrol.  medicijn tegen kanker: methotrexaat kan het effect van Depo-Medrol beïnvloeden.  medicijnen gebruikt in de anesthesie: Depo-Medrol kan het effect van bepaalde van deze medicijnen, met name de neuromusculaire blokkers (zoals pancuronium en vecuronium), v verminderen. Er zijn effecten op de spieren (acute myopathie) waargenomen bij toediening van hoge dosissen corticosteroïden samen met dit type van anticholinergica.  sympathicomimetische medicijnen zoals salbutamol (gebruikt onder andere bij astma). Depo- Medrol kan hun werkzaamheid, maar ook hun mogelijke toxiciteit, verhogen. Het effect van Depo-Medrol kan worden verzwakt of versterkt door gelijktijdige toediening van medicijnen zoals:  bepaalde medicijnen tegen misselijkheid en braken (aprepitant, fosaprepitant);  diltiazem (gebruikt in geval van angina pectoris);  bepaalde orale anticonceptiemiddelen (ethinylestradiol/norethisteron);  bepaalde immunosuppressiva (cyclofosfamide, tacrolimus);  bepaalde antivirale medicijnen (indinavir, ritonavir) en farmacokinetische versterkers (cobicistat) voor de behandeling van HIV. Het effet van deze medicijnen kan worden gewijzigd door de gelijktijdige toediening van Depo-Medrol;  aminoglutethimide (gebruikt bij sommige gevallen van kanker).

1. Mogelijke bijwerkingen

Zoals elk medicijn kan ook dit medicijn bijwerkingen hebben. Niet iedereen krijgt daarmee te maken.

In zeldzame gevallen kan dit medicijn een ernstige, potentieel levensbedreigende, allergische reactie (anafylactische shock) veroorzaken. Als u snel optredende ademhalingsmoeilijkheden, zwelling van gezicht en keel, een algemeen onwelzijn (shock) opmerkt, moet u onmiddellijk contact opnemen met een arts.

De kans op bijwerkingen is in het algemeen klein indien dit medicijn gedurende een korte periode wordt gebruikt. Deze kans op bijwerkingen verhoogt wel indien hoge dosissen worden gebruikt gedurende een lange periode.

De belangrijkste bijwerkingen die zich kunnen voordoen zijn de volgende; de frequentie ervan is niet bekend (kan met de beschikbare gegevens niet worden bepaald):

 hartaandoeningen: congestief hartfalen (bij patiënten die er gevoelig voor zijn).

 bloedvataandoeningen: verhoging (hypertensie) of verlaging (hypotensie) van de bloeddruk, toegenomen bloedstolling, warmte en rood worden van de huid (overmatig blozen).

 bloedstoornissen: toename van witte bloedlichaampjes.

 stoornissen van spieren en beenderen: spierzwakte, botontkalking (osteoporose), groeiachterstand, fracturen, ruggenmergcompressie door fractuur, afname van het spiervolume, peesscheuring, vooral de achillespees (tussen de kuit en de voet), vernietiging van botweefsel, gewrichtssysteemaandoeningen, ziekte van de spieren (myopathie), pijn in de spieren of de gewrichten, opflakkering van pijn na de injectie (een tijdelijke toename van de pijn op de injectieplaats).

 maagdarmstelselaandoeningen: maagzweer met risico van perforatie en hemorragie, bloeding ter hoogte van de maag, darmperforatie, pancreasontsteking, slokdarmontsteking (met of zonder zweer), buikpijn, opgezwollen buik, diarree, spijsverteringsstoornissen, misselijkheid, braken.

 lever- en galaandoeningen: methylprednisolon kan uw lever beschadigen; er is melding gemaakt van hepatitis en toegenomen leverenzymen.

 huidaandoeningen: oedeem van Quincke (allergische reactie), blauwe plekken, acne, kleine bloedingen onder de huid (petechiën), gestriemde huid, toename (hyperpigmentatie) of afname van de huidpigmentatie.

 ademhalingsstelselaandoeningen: verstopping van een bloedvat ter hoogte van de longen (longembolie), aanhoudende hik.

 algemene aandoeningen en injectieplaatsstoornissen: trage genezing, zwelling (perifeer oedeem), reactie ter hoogte van de injectieplaats, steriel abces (zonder aanwezigheid van ziektekiemen) vermoeidheid, malaise.

 analyses en onderzoeken: verlaging van kalium, gewijzigde resultaten van bloedtests voor leverfuncties (alkalische fosfatase), toename van de druk in het oog, afname van tolerantie voor koolhydraten, toename van calcium in de urine, onderdrukte reacties op huidtesten, verhoging van ureum in het bloed.

- Intrathecale toediening
- Intraveneuze toediening
- Intranasale en oftalmische toediening en diverse injectieplaatsen (schedelhuid, oropharynx, ganglion sphenopalatinus)
- Systemische schimmelinfecties
- Bekende overgevoeligheid voor methylprednisolonacetaat of voor één van de in "Samenstelling" vermelde bestanddelen.

Systemische werking

• De intramusculaire dosis varieert naargelang van de ernst van de te behandelen aandoening.
• Wanneer een langdurig effect beoogd wordt, kan de wekelijkse dosis berekend worden door de dagelijkse orale dosis met 7 te vermenigvuldigen en deze in één enkele intramusculaire injectie toe te dienen
• 1 enkele intramusculaire injectie van 40 mg om de twee weken
• Wekelijkse onderhoudsdosis: 40 tot 120 mg.
• 40 tot 120 mg IM per week gedurende één tot vier weken.
• Verlichting binnen de 8 tot 12 uur na IM inspuiting van één enkele dosis van 80 tot 120 mg verlichting optreden.
• Injectie na 5 of 10 dagen herhalen.
• 80 mg per week
• Verlichting binnen de 6 à 48 uur na intramusculaire toediening van 80 tot 120 mg
• IM injectie van 80 tot 120 mg binnen de 6 uur gevolgd door een verbetering van de cattarale symptomen

Lokale werking

• De dosis voor intra-articulaire toediening hangt af van de grootte van het gewricht en varieert naargelang van de ernst van de toestand van elke individuele patiënt
• Knieën, enkels, schouders: 20 tot 80 mg
• Ellebogen, polsen: 10 tot 40 mg
• Metacarpofalangeaal, intrafalangeaal, sternoclaviculair, acromioclaviculair: 4 tot 10 mg
• Naargelang van de ernst van de aandoening kan de dosis variëren van 4 tot 30 mg.
• Bij recurrerende of chronische gevallen kunnen herhaalde inspuitingen noodzakelijk blijken
• Bij tendinitis of tenosynovitis: suspensie in de peesschede en niet in de pees zelf inspuiten.
• Bij epicondylitis: suspensie in de pijnlijkste plek inspuiten
• Na grondige reiniging met een geschikt antisepticum zoals alcohol 70%, wordt 20 tot 60 mg van de suspensie in het letsel ingespoten.
• Bij grote letsels: 20 tot 40 mg via herhaalde lokale injecties toedienen.

Intrarectale toediening

• Doses van 40 tot 120 mg toegediend als retentieklysma of door middel van continu druppelklysma 3 tot 7 maal per week gedurende 2 of meer weken.
• Bij vele patiënten kunnen de symptomen onderdrukt worden met 40 mg DEPO-MEDROL toegediend in 30 tot 300 ml water.